Okulum bitiyor.
Yıllardır mütemadiyen gittigim ve hiç okulsuz yaşamadığım için okul bitince, bir insan ne yapar kestiremiyorum.
Bazıları sınava çalışıp atanmaktan,
Bazıları evlenmekten
Bazıları ise okulsuz günlerin rahatlığından bahsediyor.
Ben bilmiyorum.
Okulu hiçbir zaman çok sevmedim hatta çok çok az sevdim.
Ama yine de okula gitmeden işler nasıl yürüyor emin olamıyorum.
Çocuklar okula giderler.
Ben de çocuk olduğuma göre.
Bu konuda kafam karışık.
Ayrılık kaygısı yaşıyorum galiba ama çok komik ben okulu sevmem bile.
Hep bitsin istedim.
İşte sonunda bitiyor.
Az kaldı.
Ne olacak şimdi, okul bitince serseri serbest aklı beş karış havada günlerime ne olacak?
Bu da Aralık hezeyanımdır.
2019
Şu sıralar bende aynı durumdayım. Ben öğrencilikten başka bir şey bilmem ki. Şimdi ise öğrencilik bitiyor ve ben bir yetişkin olacağımı hissediyorum. Artık sorumluluklarım olacak. Belki yakın zamanda evleneceğim, çoçuğum olacak. Bütün bu fikirler sanki kendimden feragat etmem gerektiği fikrini uyandırıyor. Artık sevdiğim şeyler için daha az zaman ayıracağım fikrini. Ama düşününce inşallah bu sefer sevdiğim başka şeyler için vaktimi harcıyor olacağım; eşim, çocuğum, işim. Neysee neden bunları yazdım bilmiyorum. Belki de sadece içimi dökmem gerekirdi bir yabancı toplasın diye. Sanırım yazmak sadece düşünmekten daha etkili, belki de somut bir iş olduğundandır.
YanıtlaSilNeyse toplayıp içimi gidiyorum buralardan. Allah’a ısmarladık