bu sefil düzenin adaletine muhtaç olmaktan Allah' a sığınıyorum!

Film: Inch'Allah

Yönetmen: Anaïs Barbeau-Lavalette

Filistin mücadelesinin içine doğdum. Ben doğmadan yıllar evvel başlayan ve hala devam eden Aksa mücadelesinin içine doğdum. Mescidi Aksa ile ilgili ilk bilgilerimi annemden öğrendim. Mescidi Aksa bombalandı, diye sayısız haber izledim medyadan. 23 yaşımda hala bir Ramazan günü Mescidi Aksa'nın bombalandığını, Kudüs'ün izzetinin çiğnenmeye çalışıldığını görüyorum.

Allah peygamberini bir gece vakti sonsuz kudretiyle Kudüs'e getirdi. Belki de ona bahşedeceği en büyük nimetlerden mucizelerden birini, kendisine orada göstermeyi murat etti. Allah Kudüs'ü seçti ve orayı mübarek kıldı. Kudüs davasının bundan başka hiçbir gerekçeye açıklamaya ihtiyacı yoktur. Allah Kudüs'ü mübarek kıldığında orada bir mescit yoktu, insan yoktu. Boş bir araziyi, taştan topraktan başka hiçbir şey olmayan bir mekanı Allah bir gecede kutsal saydı. Yıllar da geçse devir başkalaşsa da Kudüs yalnızca Allah öyle istediği için kutsal olmaya devam edecektir.

Kudüs için, Kudüs'te yaşanan zulüm için artık hiçbir ülkeden, hiçbir uluslararası kuruluştan zerre beklenti içine girmemeyi defalarca kez görerek öğrendim. Bu dünyada adaletin yalnızca adaleti dağıttıklarını sananlar için olduğunu öğrendim. İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi'nde zikredilen İNSAN kelimesinin bir Türkü, bir Orta Doğuluyu bir Filistinliyi kapsamadığını çok kez tecrübe ettim. Çocuk dahi olsan Orta Doğuda doğmanın bedeli görünmez olmaktır çünkü. Bu dünyanın adaletine, insan haklarına hiçbir inancı kalmamış bir Müslüman olarak gerçek adaleti yalnızca Allah'tan beklemeyi ve ondan istemeyi öğrendim. Adaletin hiçbir zaman yerini bulmadığı bu sefil düzenin adaletine muhtaç olmaktan Allah' a sığınıyorum. Allah'ın adaletinin tecelli edeceği güne kadar 'şehadet mi annem mi' deyip, sonra da şehadeti seçebilecek kadar Müslüman biri olmaksa benim bu dava için en büyük duam.

~'Şehadet şerbetine son saatler..var mı daha güzel şey? Varsa o da sadece annemdir ama ondan ben de emin değilim. İkisinin kıyası çok zor. Şehadet mi annem mi?' Şehit Furkan Doğan~

Bu anlattıklarım bağlamında seçtiğim film İnşallah. Filistin'de yaşanan hak ihlallerini iki kadın üzerinden anlatıyor. Kadınlardan biri Filistinli, biri İsrailli. Dünyanın en büyük açık hava hapishanesinde yaşayan Filistinlilerin en elzem en hayati konularda bile sapan taşlarından korkan İsrail askerlerinin fiziksel ve psikolojik şiddetlerine maruz kaldıklarını görüyoruz. Film ufak bir kesiti sunuyor fakat biliyorum ki çok daha fazlası yaşanıyor orada. Aynı zamanda İsrailli bir kadının arkadaşlık, insanlık, vicdan gibi konularda gidip gelmesi yakın duracağı taraf konusundaki bocalamaları anlatılıyor. Bu konudaki en iyi film değil belki ama genel bir izlenim oluşturması adına iyi bir başlangıç olabileceğini düşünüyorum.

Hukuktan ziyade hukuksuzluktan bahsettim farkındayım fakat,

bugün Filistin'de, kutsal mabetlerde insanlara ateş açılırken BM Genel Sekreteri bale izleyip bir de pişkin pişkin paylaşabiliyorsa, hak hukuk adına diyecek hiçbir güzel kelamım yok maalesef.

2021/Temmuz

BCP - Haziran

daha fazlası için:

Fulden Ufacık