Biz dünyayı çiçeklerle donatıyoruz hadi sen de bize katıl dedi gözleri güneşe bakmaktan kocaman kocaman açılmış mavi gözlü ve kocaman ellere sahip dev

-Bir gün bir kış gördüm.
Çiçekler açmıştı.
Herkes kalın bereler takmıştı.
Mavi gözlü dev minnacık bir kadınla evliydi.Dev,bebeklerinin
Beşiğini sallıyordu; ayaklarıdan birini yavaşça yere vurarak.
'Zelzele' diye bağırdı, siyah kravatlı gür saçlı bir adam yanındaki çocuğuna bakmadan koşarken.
Minnacık kadın tuttu çocuğun sıcak ellerinden
"Uzaklardan gelip yakınlarda kayboluyoruz, sen de gel"dedi..
Çocuk gülümsüyordu
Gözlerinden yaşlar boşanırken
Akan burnunu koluna silerken usul usul...
Gözlerinde turuncu çiçekler açmıştı.."Koparma
Çiçeklerini bilakis onları gözyaşlarınla süsle
Böylece harika bi bahçen olabilir
Biz dünyayı çiçeklerle donatıyoruz hadi sen de bize katıl" dedi gözleri güneşe bakmaktan kocaman kocaman açılmış mavi gözlü ve kocaman ellere sahip dev..
"Hayır imkansız" dedi.Saçları kır bahçelerini andıran çocuk.

"Ben henüz küçük bi
Çocuğum.
Eğer sizinle gelirsem
Beni kendinizden milyon kat daha fazla önemseme
Niz
Gerekir. Sonra
Güneş doğunca, güneş tam tepedeyken, güneş batınca sevilmek isterim.

Eliyle beşikte duran babası dev, annesi minnacık bir kadın olan bebeği işaret ederek:" ve beni bu çocuk kadar çok sevebilir misiniz?
Bir çocuğu
en çok
Asla tutulmamak üzere verilen sözler incitebilir."
Devin gözlerinden iki damla yaş süzüldü deniz oldu düştüğü yerler.
"Hadi tut elimi bu sayede yüreğimi görebilirsin. Hadi bahçemizi dolaşmaya gidelim."
Güneş tam tepedeydi.


      Ka-
      Sım