çarkların gövdesinde yaşarken

 bir zamanlar 
 derdini söylemek isteyen minik bir kuş varmış
 gelene geçene önüne gelene ve hep kalabalıklara aynı nida ile seslenmiş
 ağzını her açtığında tek bir şey duyulsun istemiş 
 o art arda dizerken sayısız harfi, kalbinde yankılananlar birmiş.
 küçük bedeninin her zerresi her gün aynı şeyi üreten bir fabrika gibi çalışırmış
 
 o 'durun kalabalıklar' diyebilen sesi gür ve cesur bir şair değilmiş
 o 'biz sizi içine düştüğünüz karanlık dünyadan kurtarmak istiyoruz' diyebilen bir politikacı değilmiş

 bir gün olmuş kuş yine başlamış derdini söylemeye
 kalbinde sesler yankılanmış
 dışarı ne çıkıyor ve ne duyuyor diğerleri o bunu hiç anlamamış,
 sonra 
 duyulmak, en çok sevilmektir demiş ve kim duyarsa onu onları sevmiş 

o 'alıp başımızı gitmek istiyoruz, alıp başımızı sana gelmek istiyoruz' diyen ve giden kişi değilmiş..

usandığında, yorulduğunda diğer her şey ona yük olduğunda o uçurumun kenarında yaşamak türküleri söyleyen kişiymiş

ve çarkların gövdesinde


 2024/bahar 
 

Yorumlar